De handel in tot slaaf gemaakte Afrikanen werd vaak gecombineerd met de handel in ivoor en goud. Naast mensenhandel hield ook de bemanning van de Eenigheid zich bezig met de handel in ivoor en goud. Toch waren ivoor en goud niet zo belangrijk als de handel in mensen. Aan het eind van het verblijf van het schip de Eenigheid aan de kust van West-Afrika kon de balans worden opgemaakt. Meer dan 90% van de handel bestond uit mensen.
Mensenhandel
De directeuren van de MCC hadden de kapitein van de Eenigheid een duidelijke opdracht meegegeven: koop zoveel mogelijk Afrikanen tegen een zo laag mogelijke prijs.
In de instructie van de directeuren kon kapitein Menkenveld lezen dat hij zoveel mogelijk moest handeldrijven aan de Bovenkust. Vervolgens diende hij zijn geluk te beproeven in een aangrenzend kustgebied, de Ivoorkust. Daarna mocht hij verder varen tot Cape Three Points aan de Goudkust, en zoveel verder als nodig was. Inderdaad zou de Eenigheid de kust nog een eindje verder afzakken, tot aan Elmina. Daar werden de laatste tot slaaf gemaakte Afrikanen gekocht.
De kapitein en zijn opperstuurman noteerden de handelsresultaten in het handelsboek. Op basis van deze gegevens is duidelijk te zien waarom de kapitein zo lang mogelijk aan de Bovenkust handel diende te drijven.
In de bovenstaande infographic is te zien dat het merendeel van de tot slaaf gemaakte Afrikanen werd gekocht in het tweede deel van de reis langs de kust van Afrika. In Caap Lahoe, nu Grand-Lahou in Ivoorkust, werd een record aantal mensen in slechts twee weken tijd gekocht: 174 mannen, vrouwen, jongens en meisjes.
