Den 4 dito klaagde mij Paulus Pieterse Kemp, geboortig van Altena, oppertimmerman, over pijn in de lenden, was braakagtig, bevond een febris quotidiana, dagelijkse koorts, ordonneerde een fometijff pulvis hijpecocuana ʒ I, vorders ’t pulvis antefebrilis (voorsch. 1),

dese persoon was de voorleden reijs altoos sicklijk geweest, had doen een swaare febris continua gehad, had doen mede al een hijdrops onder de leden, was sterk aan de drank, liet hem dikmaals purgeeren, waardoor ’t scheen herstelt te wesen,

maar in de maant maart aan ShamaGhanaGhama leggende en daar aan de wal zijnde om de sloep te repareren, daar hij enige dagen bleef en ’t schip agteraanvolgende, dat aan Elmina CastleGhanad’Elmina lag, waar dat hij ook nog na de wal moeste gaan om de boot die een lek hadde gekregen digt te maken, soo quam aan boort hebbende een volkomen waterzugt,

deed mijn uitterste best, maar brak aan ’t schrotum door, waarbij koorts en ijlhoofdigheijt volgde, en de afgang onwetende quijtgeraakte, soodat alle aangewende middelen vergeefs zijnde en sijn jaaren hoog zijnde, overleed den 10 meij 1762, in ’t 51 jaar van sijn ouderdom.