Dat het beroep van chirurgijn te maken heeft met de barbier klopt, het was vaak een combinatie functie.
Toch was er wel degelijk een opleiding tot chirurgijn, hier kreeg men anatomieles, wond- en breuk-verzorging, etc.
Met dien verstande dat de wetenschap in zijn algemeenheid en in dit geval specifiek op medisch vlak nog in zijn kinderschoenen stond. De meest voorkomende behandeling was een aderlating omdat men dacht dat de sappen van het lichaam in evenwicht moesten zijn. Was iemand ziek, dan was het evenwicht zoek en deed men een aderlating om de balans terug te vinden. De lichaamssappen waren, bij mijn weten, bloed, slijm en gele- en zwarte-gal.
Wel degelijk is het van belang om de inhoud van de logboeken “in die tijd” te zien. Verdiep je eens in de geschiedenis en de “sociale voorzieningen” (of eigenlijk het totale gebrek daaraan) van de 16e of 17e eeuw voor de gewone burger in Europa. Schaamte is dan niet op zijn plaats. Het feit dat we constateren dat mensen door de MCC vervoerd werden zoals we nu doen met kippen of andere dieren is, geplaatst in deze tijd, absoluut onaanvaardbaar maar in die tijd volkomen normaal bij de Portugezen, Engelsen en bijv. Nederlanders. Ik nodig iedereen uit om eens te gaan kijken in het Marine museum in Amsterdam of eens op vakantie te gaan naar Gambia waar je de geschiedenis van de slavernij ter plaatse kunt bekijken. De gehele geschiedenis van Kunta Kinteh is daar in zijn dorp te volgen. Het was een soort winstgevende industrie waar – in dit geval – de MCC “vervoerder” was.
Je hoort ook weinig van de scheepsarts!? staat hierboven. Maak je geen illusies over de ‘dokter’ en zijn [on]kundigheden: in die tijd was de dokter een soort veredelde barbier, heb ik wel eens gelezen. ZE bezaten geen kennis noch de middelen of methodes waarmee ze misschien iets zouden kunnen doen. Als je je daarop oriënteert val je van de ene verbijstering in de andere.
Sinds ik het verhaal volg, ben ik me steeds meer gaan verbazen over het hele gebeuren van de slavenhandel. Mensonwaardig toch. Verbaas me ook steeds meer over het aantal slaven. Sluit me bij vorige reacties aan, wat een toestand moet dat geweest zijn op zo’n schip. Vraag me ook af hoe het zat met eten, slapen en je behoefte doen. Hoe konden 34 bemanningsleden zoveel slaven in toom houden?
Ja, schaamte. Waren mensen toen zoveel anders dan wij nu?
Is dat nou de ‘cultuur’ van die tijd? Zouden er toen geen mensen geweest zijn die er anders over dachten? Maar ja, als je van jongs af aan zo bent opgevoed en hebt geleerd dat het zo hoort….
Misschien ook wel te begrijpen. Achteraf heb je altijd wat makkelijker praten. We leven en spreken vanuit het NU.
Dat vraag ik mij ook af.
Ik lees alles met schaamte.
De veelgehoorde opmerking dat je het
” in de tijd moet zien” doet daar niets aan af.
En zonder iemand te willen beledigen zeg ik : het gebeurde met de hand op de dikke bijbel.
Dat het beroep van chirurgijn te maken heeft met de barbier klopt, het was vaak een combinatie functie.
Toch was er wel degelijk een opleiding tot chirurgijn, hier kreeg men anatomieles, wond- en breuk-verzorging, etc.
Met dien verstande dat de wetenschap in zijn algemeenheid en in dit geval specifiek op medisch vlak nog in zijn kinderschoenen stond. De meest voorkomende behandeling was een aderlating omdat men dacht dat de sappen van het lichaam in evenwicht moesten zijn. Was iemand ziek, dan was het evenwicht zoek en deed men een aderlating om de balans terug te vinden. De lichaamssappen waren, bij mijn weten, bloed, slijm en gele- en zwarte-gal.
Voor de geinteresseerden: het boek van Piet Emmer is denk ik nog steeds het beste boek over de praktijk van de (Nederlandse) slavenhandel.
Wel degelijk is het van belang om de inhoud van de logboeken “in die tijd” te zien. Verdiep je eens in de geschiedenis en de “sociale voorzieningen” (of eigenlijk het totale gebrek daaraan) van de 16e of 17e eeuw voor de gewone burger in Europa. Schaamte is dan niet op zijn plaats. Het feit dat we constateren dat mensen door de MCC vervoerd werden zoals we nu doen met kippen of andere dieren is, geplaatst in deze tijd, absoluut onaanvaardbaar maar in die tijd volkomen normaal bij de Portugezen, Engelsen en bijv. Nederlanders. Ik nodig iedereen uit om eens te gaan kijken in het Marine museum in Amsterdam of eens op vakantie te gaan naar Gambia waar je de geschiedenis van de slavernij ter plaatse kunt bekijken. De gehele geschiedenis van Kunta Kinteh is daar in zijn dorp te volgen. Het was een soort winstgevende industrie waar – in dit geval – de MCC “vervoerder” was.
Ben op beide plaatsen geweest en heb jaren geleden ook het boek van Kunta Kinte gelezen. Zal het nog een keer lezen.
Je hoort ook weinig van de scheepsarts!? staat hierboven. Maak je geen illusies over de ‘dokter’ en zijn [on]kundigheden: in die tijd was de dokter een soort veredelde barbier, heb ik wel eens gelezen. ZE bezaten geen kennis noch de middelen of methodes waarmee ze misschien iets zouden kunnen doen. Als je je daarop oriënteert val je van de ene verbijstering in de andere.
Sinds ik het verhaal volg, ben ik me steeds meer gaan verbazen over het hele gebeuren van de slavenhandel. Mensonwaardig toch. Verbaas me ook steeds meer over het aantal slaven. Sluit me bij vorige reacties aan, wat een toestand moet dat geweest zijn op zo’n schip. Vraag me ook af hoe het zat met eten, slapen en je behoefte doen. Hoe konden 34 bemanningsleden zoveel slaven in toom houden?
Je hoort ook weinig van de scheepsarts!?
Ja, schaamte. Waren mensen toen zoveel anders dan wij nu?
Is dat nou de ‘cultuur’ van die tijd? Zouden er toen geen mensen geweest zijn die er anders over dachten? Maar ja, als je van jongs af aan zo bent opgevoed en hebt geleerd dat het zo hoort….
Misschien ook wel te begrijpen. Achteraf heb je altijd wat makkelijker praten. We leven en spreken vanuit het NU.
Dat vraag ik mij ook af.
Ik lees alles met schaamte.
De veelgehoorde opmerking dat je het
” in de tijd moet zien” doet daar niets aan af.
En zonder iemand te willen beledigen zeg ik : het gebeurde met de hand op de dikke bijbel.
Wat een toestand moet dat geweest zijn. Zaten of lagen die slaven toen al vast en hoe moesten ze eten en hun behoefte doen.